Mówiąc o dialektach, jakie występują w języku angielskim należałoby wyjść od rozróżnienia tego, czy mamy do czynienia ze staroangielszczyzną, czy też ze współczesnym językiem angielskim.
Staroangielskie rozdaje dialektów
I tak, wśród dialektów staroangielskiego można wymienić dialekt kentyjski, a także dialekt zachodniosaski. Tym pierwszym posługiwano się przede wszystkich na obszarach Kentu, na południu Hampshire, na terenach hrabstwa Surrey, jak również na Wight, wyspie zamieszkiwanej między innymi przez Juntów. Drugiego używano zaś zwłaszcza na południu Anglii, w Wessexie, przy czym warto podkreślić, że jest to jedyny dialekt, z którym wciąż można spotkać się w wartościowych utworach prozaicznych. Ponadto, jako pierwszy spośród dialektów został on poddany procesowi standaryzacji.
Współczesna mowa dialektowa
We współczesnej mowie angielskiej można się natomiast spotkać z następującymi dialektami: Cockney, Geordie, Llanito, Scouse. Cockney stanowi miejską gwarę, którą na co dzień można usłyszeć na londyńskich ulicach. Wywodzi się ona z języka używanego przez niższe warstwy społeczne, czyli tak zwaną klasę robotniczą. Geordie jest za to określany mianem najbardziej skomplikowanej angielszczyzny, z której zrozumieniem wielu ma wcale niemały problem. Llanito ma z kolei wiele wspólnego z hiszpańskim i można go usłyszeć na głównie Gibraltarze. Wreszcie, Scouse jest dialektem, którego na co dzień używa się na obszarze hrabstwa Merseyside.