Walia – zielona i tajemnicza – znajduje się w południowo-zachodniej części wyspy Wielkiej Brytanii. To celtycka kraina historyczna ze stolicą w Cardiff. Pomimo tego, że Walijczycy w dużej mierze utożsamiają się z mieszkańcami Wielkiej Brytanii, to ponad pół miliona Walijczyków mówi w języku walijskim.
Krótka historia Walii
Walia jest zamieszkiwana przez człowieka od co najmniej 29 tysięcy lat. Pamiątkami po pierwszych mieszkańcach tych regionów są ogromne budowle megalityczne. Potem tereny zostały zasiedlone przez Celtów, a w I wieku znalazły się pod władzą Rzymian, którzy zakończyli swoją okupację dopiero 400 lat później. Wtedy uformowała się tożsamość narodowa Walijczyków, którzy pozostali odrębnym społeczeństwem pomimo licznych najazdów ze strony plemion anglosaskich i germańskich. W IX wieku zawarto pokój z wikingami, który jednak szybko się rozpadł. W 1066 roku do Walii wdarło się wojsko Wilhelma Zdobywcy i tak znalazła się ona pod angielską okupacją, którą przypieczętowała aneksja w 1282 roku. W kolejnych stuleciach Walijczycy nie raz występowali przeciwko Anglii. Zyskali nieco więcej praw i swobód, gdy na tron wstąpił Henryk VII, będący rodowitym Walijczykiem. W końcu Walia została prawnie przyłączona do Anglii zgodnie z Przepisami Prawnymi Walii wprowadzonymi w latach 1535-1542.
Odrodzenie się kultury i języka
Szczególnym etapem dla Walii, a zwłaszcza dla tożsamości narodowej jej mieszkańców, był XX wiek. Stanowił on prawdziwy renesans dla walijskiego języka i kultury. W 1962 roku powstało Towarzystwo Języka Walijskiego. Jednak nie ochroniło to języka przed stopniowym wyginięciem. Żeby znaleźć wytłumaczenie tego zjawiska, należy jeszcze raz cofnąć się w czasie, tym razem do Rewolucji Przemysłowej, kiedy to do Walii zaczęło przybywać wielu Anglików. Nie uczyli się oni walijskiego, więc to Walijczycy musieli porozumiewać się z nimi po angielsku. W 1891 roku jeszcze 54 procent ludności Walii posługiwało się walijskim, natomiast w 1991 roku – równo sto lat później – było to już tylko 19 procent mieszkańców. Zaczęto zatem robić wszystko, aby utrzymać język walijski przy życiu – utworzono walijskie radio i telewizję, a w szkołach zaczęły obowiązywać lekcje walijskiego. Dzisiaj w Walii językami urzędowymi jest zarówno walijski, jak i angielski.
Charakterystyka języka walijskiego
Język ten posiada aż 23 spółgłoski i 12 samogłosek. Nie występuje deklinacja, rzeczowniki natomiast są rodzaju żeńskiego lub męskiego. Walijski posiada dość trudną ortografię. Ciekawostką jest, że samogłoska „u” jest zapisywana poprzez literę „w”. Warto również wiedzieć, że to właśnie walijski posłużył J. R. R. Tolkienowi do stworzenia języka elfów.