Skandynawowie są znani z dobrej, a nawet bardzo dobrej znajomości języka angielskiego. Często to właśnie mieszkańcy północnych krajów Europy – Norwegowie, Duńczycy i Szwedzi – zdobywają tytuł najbardziej biegłych w języku angielskim z tych nacji, dla których jest on drugim językiem. Co sprawia, że Europejczycy z północy tak dobrze porozumiewają się po angielsku?
Wspólne ukryte korzenie językowe
Język angielski i języki skandynawskie mają ze sobą wiele wspólnego. Należą do tej samej rodziny językowej, czyli do języków germańskich. Można podzielić je na trzy podstawowe grupy – wschodniogermańskie, zachodniogermańskie oraz północnogermańskie (skandynawskie). Język angielski oficjalnie przynależy do grupy zachodniogermańskiej, choć istnieją tezy, według których wysokie podobieństwo angielskiego do innych języków skandynawskich (wiele takich samych słów, a także podobna struktura języka) pozwala uznać go za język północnogermański, a więc – skandynawski.
W jaki sposób angielski przypomina języki skandynawskie?
Zobaczmy, jak wiele wspólnych cech występuje pomiędzy angielskim a norweskim, szwedzkim i duńskim. Norwedzy w podobny sposób tworzą formy dzierżawcze, czyli poprzez dodanie s na końcu pierwszego członu wyrażenia. Struktura zdań prostych w języku norweskim jest ścisła tak jak w języku angielskim – najpierw wprowadzamy podmiot, potem orzeczenie i na końcu dopełnienie. Z kolei podobieństw pomiędzy angielskim a szwedzkim jest dokładnie 1558 – to liczba wyrazów podobnych lub takich samych, które te dwa języki dzielą między sobą. Należą do nich słowa nader często używane, czyli nazwy części ciała, jedzenia i napojów, ubrań, zwierząt, zjawisk pogodowych i wiele innych. Duńczycy i Brytyjczycy posiadają natomiast wyraźne podobieństwa w wymowie swych rodzimych języków.
Edukacja szkolna, która sprzyja nauce angielskiego
Wiele osób, nawet po kilkuletniej nauce angielskiego w szkole, ma problem z posługiwaniem się tym językiem. Powodem jest za mała ilość godzin lekcyjnych, zbyt duże grupy uczniów oraz nacisk na rozwój kompetencji gramatycznych i leksykalnych, a nie komunikacyjnych. Zupełnie inaczej jest w krajach skandynawskich, gdzie dzieci rozpoczynają naukę angielskiego bardzo wcześnie. Lekcje odbywają się w małych grupach, a angielski to jeden z kluczowych przedmiotów – obok matematyki i języka rodzimego.
Osobista motywacja do nauki języka angielskiego
Choć określenie język Szekspira brzmi romantycznie, to powody, dla których Skandynawowie się go uczą, są czysto praktyczne. Jako kraje bogate, lecz nastawione głównie na eksport, muszą umieć porozumiewać się z innymi nacjami. Ponadto, pomimo całej rezerwy w zachowaniu, mieszkańcy północnej Europy wprost kochają zwiedzać. Co może pomóc im w tym lepiej niż znajomość jednego z najczęściej używanych języków na świecie? Dzięki temu surowa Skandynawia staje się również bardziej przyjazna dla turystów.