Język galicyjski należy do grupy języków romańskich, dla których wspólnym przodkiem była łacina. Posiada on ponad trzy miliony użytkowników, nie tylko na terenie Galicji, lecz również w kręgach potomków hiszpańskich emigrantów przybyłych na tereny Ameryki Południowej. Według niektórych lingwistów, galicyjski uchodzi za dialekt języka hiszpańskiego, podczas gdy inni podtrzymują tezę, według której jest to osobny język, tak samo jak kataloński czy baskijski.
Język galicyjski – kiedyś i dzisiaj
Język galicyjski powstał na bazie miejscowej odmiany dialektów celtyckich oraz łaciny, którą posługiwali się żołnierze oraz kupcy w Galicji, prowincji podbitej przez Cesarstwo Rzymskie. W wyniku zawirowań historycznych oraz podbojów ziem przez kolejne ludy, w galicyjskim pojawiły się elementy charakterystyczne dla języków plemion germańskich, a także dla celtyckiego i arabskiego. W czasie średniowiecza język galicyjski był uznawany za mowę ludzi uczonych, w związku z czym posłużył do stworzenia dzieł i poematów, określanych mianem liryki galicyjsko-portugalskiej. Co więcej, ze średniowiecznego galicyjskiego powstały odmiany, które w toku dalszego rozwoju przekształciły się chociażby znany nam do dzisiaj portugalski.
Na przestrzeni kilku setek lat galicyjski uległ znacznym wpływom z kastylijskiej odmiany języka hiszpańskiego. Od 1983 roku trwają prace skupiające się nad podtrzymaniem znajomości galicyjskiego wśród ludności Galicji. Obecnie językiem galicyjskim czynnie posługuje się ponad 80% mieszkańców tego regionu. Jest on używany w niemal wszystkich aspektach życia publicznego: szkołach, mediach, handlu oraz biznesie.